آیا ساری نمی تواند از مهاجمین خود بازی بگیرد ؟
 |
یوونتوس و مهاجمین اش، یووه و سیستم تهاجمی اش و بانوی پیر و انتخاب مهره های خط حمله اش در فصل جاری، موضوع بحث و گفت و گوی کارشناسان زیادی قرار گرفته و در کنار بررسی سطح کیفی این مهاجمین، موضوع عدم بازیخوانی توسط مربی یووه نیز بسیار مطرح شد و در این میان برخی ساری را مربی ای ناکارامد می دانند که نمی تواند از این مهاجمین طراز اول دنیای فوتبال به خوبی استفاده کند.
تیمی که کریس رونالدو و دیبالا را در اختیار داشته باشد باید امار گل های زده اش بسیار بیشتر از این تعداد باشد، اما مسئله اصلی تا پیش از این دیدار عدم حضور این دو مهاجم در اکثر دیدارهای برگزار شده؛ بود.
مسئله ای که به نظر میرسد در شروع مجدد رقابت ها کمتر شاهد آن خواهیم بود، گویی مائوریتزیو ساری به این نتیجه رسیده که از رونالدو، دیبالا و داگلاس در کنار یکدیگر استفاده کند، تصمیمی که در بازی برابر میلان نیز عملی شد اما چندان رضایت بخش نبود. با این حال به نظر می رسد که در این سیستم کریس به عنوان مرکز مهاجمین می تواند نقش موثری داشته باشد و زمانی که از چپ حمله می کند دیبالا آزادی عمل بیشتری خواهد داشت و در این میان گلزنی برای یووه هموارتر خواهد شد.
این ایده ای ست که ساری در ذهن دارد اما باید گفت که رونالدو برابر میلان نتوانست یکی از بهترین بازی های خود را انجام دهد و دلیل آن نیز می تواند دوری سه ماهه از میادین باشد اما شاید دلیل دیگری نیز داشته باشد و تصمیم ساری در نمایش رونالدو تاثیرگذاشته و ازادی عمل این ستاره بزرگ را در تیم گرفته باشد. در طول بازی کریس چندان راضی به نظر نمی رسد و حتی در زدن ضربه پنالتی اشتباه کرد با این حال نمی توان به عدم موفقیت در ضربه پنالتی بیش از حد توجه کرد زیرا هر بازیکنی می تواند اشتباهی در ضربات پنالتی داشته باشد اما عملکرد کریس و دیبالا و حتی داگلاس در این بازی نمی تواند نتیجه تیمی خوشایندی را به همراه بیارود. ایده مربی یووه این طور دیده میشود که تمام بازیکنان حول دیبالا و کریس در گردش باشند از مدافعین تا سایرین و این دو تنها باید به فکر زدن توپ داخل دروازه باشند و هیچ نگرانی دیگری از نظر تصاحب و کنترل توپ نداشته باشند. هر چند که در طول بازی این ایده چندان ثمر بخش نبود با این حال این نخستین بازی پس از وقفه ای سه ماهه بود و هر انتقاد و حتی تعریفی نمی تواند به طور صد در صدی صحیح باشد.
اما مسئله که برای برخی رسانه ها در بحث انتخاب سه مهاجم و بازی گرفتن کریس و دیبالا و داگلاس پس از دیدار برابر میلان مهم است، همین ایده جدید مربی ست تمام بازیکنان حول دیبالا و کریس در گردش باشند از مدافعین تا سایرین و این دو تنها باید به فکر زدن توپ داخل دروازه باشند و در عین حال به بازی گرفتن کریس یک خط عقبتر و دادن ازادی بیشتر به دیبالا...
ایا این تصمیم برای استفاده بیشتر از دیبالاست، ایا این مربی همان طور که برخی تاکید دارند به پائولو اعتقاد دارد اما نمی تواند به راحتی از او در ترکیب یووه با وجود رونالدو بهره ببرد و یا این تصمیمی ست بر پایه کسب موافقت رونالدو، همان طور که در کنفرانس خبری اش از صحبت کردن با این ستاره و درخواست از او برای بیشتر فداکاری کردن برای تیم؛ گفت؟
ایا واقعا این فوق ستاره پرتغالی کاملا موافق این سیستم است یا خیر؟ برخی بر این نظر تاکید دارند که این رونالدوست که در سیستم ساری مشارکت می کند و این کریس است که به او مشورت می دهد و این امر باعث تحکیم بیشتر روابط مربی و مهاجم شده و رضایت و خشنودی مهاجم پرتغالی را برای فعالیتش در یووه به همراه اورده؛ همان طور که رسانه های ایتالیایی هفته ها از خشنودی این دو در طول تمرینات گفتند، اما گروهی نیز از نارضایتی رونالدو در هفته های اخیر می گویند، از عدم شادابی چهره او در دیدار برابر میلان که در ادامه شاید عدم رضایت از طرح جدید مربی و گرفته شدن فرصت های گلزنی اش عواقبی را به همراه بیاورد. این گروه معتقدند در این ایده ساری، رونالدو خلاقیت شخصی خود را کمتر در اختیار خواهد داشت و حتی شاید عدم گلزنی برای او عدم تمرکز و نارضایتی را به همراه بیاورد که در پایان نه تنها به سود ساری نخواهد بود بلکه یووه نیز از این تصمیم جدید ساری در صورتی که با موافقت رونالدو همراه نباشد، متضرر خواهد شد.
